Bruno Deneckere & Friends (B) Americana Huis van Alijn (26-12-2019) reporter: Steven Kauffmann & photo credits: Anja Cleemput info organisatie: Huis van Alijn info artist: Bruno Deneckere © Rootsville 2019

Bruno Deneckere en Nils de Caster zijn ware Goden in muziekminnend Gent, dat bleek eens te meer toen zelfs de museumkoer van het historische Huis van Alijn te klein bleek voor de wachtende massa die was toegestroomd om op tweede kerstdag muzikaal te komen likkebaarden bij de jaarlijkse traditie van beide heren : het kerstconcert.  De stemmig versierde zolder van het Huis van Alijn deed aan als de stal van Jozef en Maria en wie er niet in kon (en dat waren een pak mensen) moest noodgedwongen op de trappen plaatsnemen of onverichterzake huiswaarts keren. Wij gelukkig niet dus en we konden ons meteen nestelen onder het prachtige dakgebinte van het bomvolle zaaltje om te genieten van Bruno en Nils in superdeluxe versie met de eveneens bijzonder getalenteerde gitarist Bart Vervaeck op staande lapsteel en gitaar. Er werd meteen van start gegaan met de verstilde pracht van het aan Lieven Tavernier (songschrijver van Jan de Wilde) ontleende “Sally Rider”, mooi ingekleurd door lapsteel en mandoline door Bart en Nils, waarmee Bruno al meer dan 30 jaar de podia afstruint en al twee platen maakte (vorig jaar nog het sublieme ‘I Remember The Day’).

Fluks werd de zolderstal wakkergeschud met “I run to Mexico” en de felle bluegrass van “Lost in the shuffle” met een glansrol voor Bart op elektrische gitaar. Dan was het tijd voor een écht kerstliedje, geschreven door ene  R. Fisher Boyce aan het begin van de vorige eeuw “Beautiful star of Bethlehem” (en succesvol gecoverd door o.a. Emmylou Harris). Het gaat romantisch verder met een lyrische ode aan mevrouw Deneckere (aanwezig in de zaal), met het wondermooie “My Valentine”, je kon een speld horen vallen in de zaal …

De virtuositeit en het spelplezier druipt van de zoldering en dan is het tijd voor de eerste (en enige cover) met “Changes” van Phil Rodes (drummer Gin Blossoms).  “Who opened the door” (ook van de vorige plaat) is een pittig blueske met Nils in een glansrol op zijn immer sublieme viool. De heren wijken af van de plaatversies en stouwen de songs vol met sublieme solo’s die nooit vervelend worden, hoogtepunten opsommen heeft geen zin want wat we horen is allemaal van een zeldzame schoonheid in dit unieke middeleeuwse kader op 26/12.

De finale wordt ingezet met een lange psychedelisch aandoende intro van een bits en fel gespeeld “She gets along with you” dat lang doorzindert en waar de vonken van afschieten. Afgerond wordt er met het melancholische “Blue sky over Nashville” en de kers op de taart (of beter gezegd op de kerstboom !) is “Captain of my ship” waarin de slotakkoorden bij wijze van afscheid nog enige Jingle Bells in de stemmige stal werden verstrooid. Een mooie en warme avond onder gelijkgestemde zielen, het is eens wat anders dan de obligate kerstkalkoen tussen zatte nonkels en praatzieke tantes, op naar het laatste concert van 2019 in datzelfde Gent met die andere songsmid waarmee Bruno ook samenspeelt: Lieven Tavernier (auteur van “De fanfare van honger en dorst”, die evergreen van dat andere Oost-Vlaamse icoon, Jan de Wilde). Wordt vervolgd …